دُختـَـــــــــــر آتـــــــــیش پارهــِــــ
دختــر بهـآرے
» رفـــیق باس تکیـــه گـــآه رفیقـــش باشهــ ..
رفــــیق باس بات یکــــی بــآشهــ.. «
ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ :
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﺖ ﻧﺴﺎﺯﻡ.
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ، ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺗﺮﻡ.
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺗﻼﻓﯽ ﮐﺮﺩﻥ، ﺍﺯ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﺎﻫﺪ .
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩﻥ، ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﺴﺖ.
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻭﻗﺘﻬﺎ ﻫﯿﭻ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﯼ ﺁﺭﺍﻣﺖ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ.
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻧﻬﺎ ﺩﯾﺮ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻧﻬﺎ ﺯﻭﺩ، ﺁﺩﻣﻬﺎ
ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻠﺪﻧﺪ.
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ :ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪﻥ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ.
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ :ﺗﺎ ﺑﺎ ﮐﻔﺶ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﻩ ﻧﺮﻓﺘﻢ، ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﺭﺍ
ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﮑﻨﻢ .
ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ :ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﻮ شد
توی بیمارستان از دختره پرسیدم عزیزم چت شده ؟
با هزار ناز و افاده
گفت :توی جکوزی بودم خواستم بیام بیرون خوردم زمین سرم شکست…
خواهرش از اون طرف داد میزنه
میگه : دروغ میگه توی صف نذری قابلمه خورده توی سرش
کاربرد یا ابوالفضل در ایران:
اصفهان : هنگام ورود مهمان!
اردبیل : هنگام بلند کردن وزنه!
شیراز : موقع سر کار رفتن!
لرستان : بجای ترمز!
قزوین : موقع بستن بند کفش!
تهران : موقع دیدن دختر زیبا!
یجوری درباره دونه های انار میگن :
بانظم وترتیب یکجا نشستن؟!
.
.
.
انگار دونه های ذرت با شلوارکردی تو کوچه ولن.
اﻳﻦ ﺭﻭﺯﺍ ﺩﻟﻢ ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮﻩ
ﻣﻴﺮﻡ ﺳﻤﺖ ﭘﻴﺎﻧﻮ ………..ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﭘﻴﺎﻧﻮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ….
ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﻡ ﺳﻤﺖ یخچال سراغ قیمه هااااا
نظرات شما عزیزان:
